Onder invloed

De film ‘Jungle Book’ heeft de beleving van Afrika van de meeste Nederlanders geen goed gedaan. Wilde beesten; da’s Afrika, moet de redenering van menigeen zijn en daarom worden we voor elke reis, heel goed bedoeld, wel door iemand gewaarschuwd voor de tijgers. Die leven niet in Afrika. Verder zien we in de schitterende film hoe de olifanten stampend door de jungle trekken. ‘Zet je beste beentje voor’. De grond trilt ervan. De praktijk is anders. Ondanks hun enorme gewicht en omvang bewegen de olifanten zich bijkans geruisloos door het landschap.

De Okanvanga Delta. Bestaat er iets mooiers; ik betwijfel het. De auto hebben we aan de rand van het water neergezet bij de brede rietkraag waarachter de nijlpaarden baden. De kinderen zijn al op tijd in de tenten op de auto gaan slapen en wij genieten van de stilte, de sterrenpracht en een meegebrachte fles wijn die we in mokken leegschenken. Tot er takjes kraken. Zacht. Ooit zat ik hier in Afrika rechtop in bed toen ik een zacht ritselen en knagen hoorde. Het was een muis met enorm spitse neus die aan de fopspeen van Manouk begonnen was, die kennelijk uit bed gevallen was. Dit geluid lijkt even subtiel.

Dan verschijnt op nauwelijks tien meter de enorme gedaante van een mannetjes olifant, uitgelicht door ons kampvuur, de sterren en de groeiende maan. De indruk die hij op ons maakt is enorm, van het omgekeerde lijkt zeker geen sprake te zijn. De olifant vervolgt zonder op te kijken zijn weg om pakweg honderd meter verder een kennelijk heerlijke boom volledig kaal te gaan eten. Onverstoorbaar. Waar de hyena nog keer op keer de benen neemt als we hem met onze felle zaklantaarn in de ogen schijnen, is de olifant niet onder de indruk van onze schijnwerper.

De natuur is de baas. Dat is de simpele stelregel waarmee wij ons door dit landschap bewegen. Wij zijn te gast en proberen zonder sporen achter te laten en met diep respect door dit landschap te bewegen. Hoewel hier ergens nog de kunststof deksel van het suikerbakje moet liggen dat de bavianen vanmiddag uit onze auto gejat hebben. En als we dan een keer onze invloed willen doen gelden door met die zaklantaarn in de ogen van de hyena te schijnen, worden we genadeloos op onze plaats gezet: de volgende morgen zijn alle kunststof watertanks lekgebeten. Het water uit de Okavanga blijkt gewoon drinkbaar overigens.